Zaćma jako jedna z najczęstszych chorób oczu. Objawy, typy, leczenie

Zaćma (katarakta) polega na stopniowym zmętnieniu soczewki oka i zwykle prowadzi do pogorszenia widzenia. Wg Światowej Organizacji Zdrowia zaćma jest najczęstszą przyczyną ślepoty i upośledzenia wzroku. Patogeneza choroby nie jest dokładnie poznana. Chociaż zalicza się ją do chorób związanych ze starzeniem, zdarzają się przypadki zaćmy u noworodków; może też rozwinąć się po urazie oka i w przebiegu niektórych chorób ogólnoustrojowych.

Rodzaje i objawy zaćmy

Najczęściej występującym typem zaćmy jest starcze zmętnienie soczewki, jednak znane są również inne jej rodzaje, w tym zaćma wrodzona, urazowa i wtórna, która niekiedy rozwija się w przebiegu chorób ustrojowych, np. cukrzycy, niedoczynności przytarczyc lub w wyniku przyjmowania niektórych leków (sterydy, amiodaron). Starcze zmętnienie soczewki może przybierać postać:

  • zaćmy jądrowej,
  • zaćmy korowej,
  • zaćmy podtorebkowej tylnej,
  • mieszaną.

Objawy zaćmy bywają różne w zależności od rodzaju i postaci choroby, jednak głównym symptomem jest obniżenie ostrości wzroku, niepoddające się korekcji soczewkami okularowymi. U pacjentów z zaćmą jądrową występuje krótkowzroczność; objawem charakterystycznym dla postaci korowej jest zwiększona wrażliwość na światło, niekiedy występuje widzenie podwójne. Zaćma podtorebkowa tylna dotyka zwykle młodsze osoby, które trafiając do okulisty, skarżą się na pogorszenie widzenia przy intensywnym oświetleniu lub z bliska.

Najlepsza metoda leczenia, czyli operacja zaćmy

Jedyną skuteczną metodą leczenia zaćmy jest operacja. Leki w postaci kropli do oczu bywają stosowane w początkowych stadiach choroby i mają za zadanie spowolnienie jej rozwoju. Wielu pacjentów obawia się operacji okulistycznej, ale jeśli lekarz do niej namawia, nie należy zwlekać. Nieleczona zaćma może doprowadzić do bardzo bolesnych powikłań. Co gorsza, w zaawansowanym stadium choroby na operację może być już za późno – ostrzega nasz rozmówca z Kliniki Kalmedica w Kaliszu.

Chirurgiczne leczenie zaćmy sprowadza się do usunięcia zmętniałej soczewki i zastąpienia jej implantem. Współcześnie wykorzystuje się w tym celu dwie metody: ręcznej ekstrakcji lub fakoemulsyfikacji. Pierwsza z technik została opracowana na przełomie lat 70. i 80. minionego stulecia, a obecnie stosowana jest rzadko. Metoda fakoemulsyfikacji polega na rozbiciu zmienionej chorobowo soczewki za pomocą ultradźwięków i jej aspiracji. Następnie wszczepiana jest sztuczna soczewka. Operacje zaćmy wykonywane tą metodą są minimalnie inwazyjne, a w związku z tym dużo bezpieczniejsze. Najczęściej przeprowadza się je w ramach tzw. chirurgii jednego dnia, co oznacza, że pacjent wraca do domu w dniu zabiegu.

Jeśli zauważyłeś u siebie objawy, które mogą wskazywać na początki zaćmy, nie zwlekaj z wizytą u okulisty. Wczesna diagnoza pozwala na szybkie wdrożenie terapii najlepiej odpowiadającej twoim potrzebom. Nieleczona zaćma nie tylko obniża codzienny komfort życia, ale też może doprowadzić do całkowitej ślepoty.